U organizaciji JU “Muzeji i galerije Budve” 15.8.2023. godine, u 20 časova u Modernoj galeriji „Jovo Ivanović” biće otvorena izložba grafika „Impresije sa putovanja” umjetnika Žana Pjera Tangija. Kustos izložbe je Tanja Jovetić, viši kustos.
Žan Pjer Tangi (Jean Pierre Tanguy) je grafičar, slikar, mozaičar. Rođen 10.11.1945. godine u Parizu. Od ranog djetinjstva privučen umjetnošću završava umjetničku školu, a zatim prestižnu parisku likovnu Akademiju (L’Ecole Nationale Supérieure des Beaux- Arts de Paris) na kojoj diplomira 1972. god. Dvije godine kasnije na istoj instituciji počinje predavati grafiku kao asistent kod Jacques Langrange, a zatim kod Jean Marie Graniera. Nekoliko godina kasnije Tangi je unaprijeđen u zvanje profesora, a ubrzo zatim stiče zvanje šefa odsjeka grafike. Njegov rad je izlagan u više zemalja: Kanada, Španija, SAD, Italija, Laos, Liban, Malezija, Maroko, Turska…
Paralelno sa pedagoškim radom na prestižnoj pariškoj Akademiji Tangi je predavao grafiku i u Veneciji, kao i u drugim centrima: Vientiane (Laos), Penang, Kuala Lumpur (Malezija), Tetouan Asilah (Maroko), Istanbul (Turska), Kairo (Egipat). Od 1987. god. redovno je pozivan od kulturnih centara, umjetničkih škola, akademija i ambasada da organizuje seminare grafike i konvencije. God. 1988. u prostoru L’Espace Pierre Cardin organizovana mu je velika izložba, a 2007. god. dobija počasnu nagradu na Bijenalu u Aleksandriji. Tangijevi radovi zastupljeni su u skoro svim važnim umjetničkim kolekcijama savremene grafike.
Mr Lucija Đurašković, istoričar umjetnosti, direktor JU “Muzeji i galerije Budve” o poetskim impresijama Žan Pjer Tangija kaže: “Stvaralački duh jednog od najznačajnijih francuskih savremenih umjetnika, Žan Pjera Tangija, utemeljen je na fenomenologiji vizuelne percepcije, gdje osobenim senzibilitetom transformiše iskustveni doživljaj prostora, najčešće urbanog pejzaža, u autonomni svijet slike u koji neposredno unosi kako svoje znakovne psihološke atribute, tako i filozofska bašlarovska promišljanja uslovljena, između ostalog, i svojim širokim obrazovanjem. Brojna putovanja i utisci koje je odnosio sa sobom od jednog do drugog kraja svijeta, od Italije (posebno Venecije) do Turske, Maroka, Indije, Brazila, Kanade i ostalih zemalja, budili su u njegovom biću duboke impresije koje je majstorstvom rijetkog umjetničkog dara uspio da transponuje u vizuelni prikaz, na grafičkim listovima (najčešće akvatinta i suva igla) kao tehnički najpogodnijim da preko odnosa forme i boje, iznese sadržinski trag sopstvenog, intimnog duhovnog doživljaja određenog specifičnog geografskog prostora koji se kao početni impuls rasplinjava i, opet, ponovo sažima svodeći se na apstraktni asocijativni geometrizovani obris, učvršćen linijom koja diktira kompoziciju i ritam u slici.
Pored istančanog crteža gdje se katkada sagledava nestajanje u prostornim prostranstvima („Venecijanski žamor I”, „Venecija: tema je izgovor…” i dr.), Tangi, u određenim ciklusima, naročito istražuje odnos linije i boje akcentujući ih višeslojno, u planovima, te ispitujući nihov fenomen po sebi, njihova simbolička ili asocijativna značenja („Plave kapije”, „Ponton”, „Crvena laguna”, „Suze lagune” i dr.). Apstraktne forme izazvane instinktivnim promišljanjem praćenim duboko proživljenim impresijama, ili, emocijama, koje se, upravo, u trenutku bude iz sjećanja, ritmično komponujući zasebne svjetove prepune različitih arhetipskih asocijacija („Zmaj”, „Let”, „Deo Anđela I”, „Deo Anđela II”, i dr.).
Raznovrsnim tonskim efektima boje, umjetnik, često, u prvom planu, suprostavlja ekspresivno nanesenu crnu, uspijevajući da, na rijetko inventivan način, izrazi simbiotičke efekte prostora koja ga okružuje sa onim što u momentu osjeća u nepreglednoj dubini svoje duše. On, istovremeno, oživljavajući sjećanje na karakteristiku određenog geografskog prostora, i suzbija i oslobađa zvučnu energiju, kojom nas asocijativno uvodi u nove tajnovite i preobražene prostore samosvojnog i unikatnog svijeta slike, koji grafičkim umnožavanjem postaje svijet bezgranične, nezaustavljive, multiplikacione makro-mikro kosmičke datosti. Jer, kako uviđamo, svaka Tangijeva slika, kao živi organizam, konstantno ispituje, traga i otvara nove horizonte ka daljim istraživanjima odnosa boje i linije, simbola i značenja, realnog i imaginarnog u prostoru i vremenu, uvodeći nas u sasvim nove, druge i drugačije relacije imanentne paralelnom autonomnom prostoru slike, gdje sloboda izraza izranja kao utemeljeni postulat njegove likovne poetike u kome osjećaji i lirski senzibilitet odnose primat…”
Кandidatura „BUDVA-BOКA 2028 Evropska prijestonica kulture“ prati, podržava i pokreće brojne aktere institucionalne i vaninstitucionalne scene da pripremaju, realizuju i razvijaju značajne kulturne, umetničke i društvene projekte koji imaju potencijal da kroz kulturu i kreativnost transformišu Budvu, Boku i Crnu Goru.
